کد مطلب:152108 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:284
امام زمان طریقه ی توسل به حضرت اباالفضل را یاد دادند
حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج سید محمد تقی حشمت الواعظین طباطبائی قمی، داستانی را از آیت الله العظمی مرعشی نجفی «قدس سره» (متوفی 7 صفر المظفر 1414 قمری) این چنین نقل كرده اند:
یكی از علمای نجف اشرف، كه مدتی به قم آمده بود، برای من چنین نقل كرد كه: من مشكی داشتم. به مسجد جمكران رفتم و درد دل خود را به محضر حضرت بقیة الله حجة بن الحسن العسكری امام زمان - عجل الله تعالی فرجه الشریف - عرضه داشتم و از ایشان خواستم كه نزد خدا شفاعت كنند تا مشكلم حل شود. برای این منظور چندین دفعه به مسجد جمكران رفتم، ولی نتیجه ای ندیدم.
روزی هنگام نماز دلم شكست و عرض كردم: مولا جان، آیا جایز است كه در
محضر شما و در منزل شما باشم و به دیگری متوسل شوم؟ شما امام من می باشید، آیا زشت نیست كه با وجود امام، حتی به علمدار كربلا قمر بنی هاشم (ع) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟!
از شدت تأثر بین خواب و بیداری قرار گرفته بودم. ناگهان با چهره ی نورانی قطب عالم امكان حضرت حجت بن الحسن العسكری عجل الله تعالی فرجه الشریف مواجه شدم. بدون تأمل به حضرتش سلام عرض كردم. حضرت با محبت و بزرگواری جوابم را دادند و فرمودند: نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمی شوم كه به علمدار كربلا متوسل شوی، بلكه شما را راهنمایی هم می كنم كه به حضرتش چه بگویی. چون خواستی از حضرت ابوالفضل حاجت بخواهی، این چنین بگو: «یا أبالغوث أدركنی!» ای فریادرس، مرا دریاب. [1] .
یكی از علمای نجف اشرف، كه مدتی به قم آمده بود، برای من چنین نقل كرد كه: من مشكی داشتم. به مسجد جمكران رفتم و درد دل خود را به محضر حضرت بقیة الله حجة بن الحسن العسكری امام زمان - عجل الله تعالی فرجه الشریف - عرضه داشتم و از ایشان خواستم كه نزد خدا شفاعت كنند تا مشكلم حل شود. برای این منظور چندین دفعه به مسجد جمكران رفتم، ولی نتیجه ای ندیدم.
روزی هنگام نماز دلم شكست و عرض كردم: مولا جان، آیا جایز است كه در
محضر شما و در منزل شما باشم و به دیگری متوسل شوم؟ شما امام من می باشید، آیا زشت نیست كه با وجود امام، حتی به علمدار كربلا قمر بنی هاشم (ع) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟!
از شدت تأثر بین خواب و بیداری قرار گرفته بودم. ناگهان با چهره ی نورانی قطب عالم امكان حضرت حجت بن الحسن العسكری عجل الله تعالی فرجه الشریف مواجه شدم. بدون تأمل به حضرتش سلام عرض كردم. حضرت با محبت و بزرگواری جوابم را دادند و فرمودند: نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمی شوم كه به علمدار كربلا متوسل شوی، بلكه شما را راهنمایی هم می كنم كه به حضرتش چه بگویی. چون خواستی از حضرت ابوالفضل حاجت بخواهی، این چنین بگو: «یا أبالغوث أدركنی!» ای فریادرس، مرا دریاب. [1] .
[1] چهره ي درخشان ج 1 ص 419 - كرامات العباسيه ص 184.